دوستی

دیشب نازنین اومد با من نماز بخونه , بعد از نماز بهش گفتم دخترم با خدا جون حرف بزن و هرچی دلت می خواد بهش بگو تا بهت بده

نازنین : مامان چرا خدا بی بی سارینا رو مردونده ؟ ( سارینا دختر همکارمه که نازنین خیلی دوستش داره و هم سنشه )چرا خاک روی اون ریخته ؟!

من : کی گفته مامان جون !

نازنین : سارینا میگه ....تازه بی بی برای سارینا پرتقال پوست می کنده  سارینا دلش برای بی بی تنگ میشه خودش گفته

من : دخترم همه آدمها یک روزی باید برند پیش خدا جون , بی بی هم الان رفته پیش خدا تو بهشت اونجا خیلی قشنگه مامان

دخترم به درد دلهای کودکانه سارینا گوش داده و ناراحت شده بود

از مامان سارینا پرسیدم فهمیدم بی بی همون مادربزرگ همکارمه که سال گذشته به رحمت خدا رفته بود و سارینا بعد از گذشت یکسال هنوز ناراحت از مرگش بوده و ذهن کودکانه اش هنوز با مفهوم نااشنای مرگ و نبودنش دست و پنجه نرم می کرد

همکارم  خانم حسینی و سارینا چند روز دیگه برای همیشه از پیش ما می روند  اونها دارند برمی گردند به تهران شهر خودشون و لی مطمئنم که نازنین حتما از رفتن سارینا ناراحت خواهد شد  و مدام با چراهایی که تازگیها ورد زبانش شده و در پایان همه جوابهایم دوباره با یک چرای دیگر کلافه ام می کند , بیچاره ام خواهد کرد  امیدوارم خانم حسینی و سارینا و محمد مهدی بچه های نازش و همسر محترمش زندگی شاد و سعادتمند و پر از موفقیتی داشته باشند و در هر جا هستند سالم و تندرست باشند  دلم براشون خیلی خیلی تنگ خواهد شد