شعر خوندن نازی
دخترم الان مشغول خواندن یک شعر هست که امروز تو مهد بهش یاد دادند :
یک خانه داریم مانند گلدان
گلهای خانه بابا و مامان
من دوست دارم پروانه باشم
فرزند خوب این خانه باشم
دائم بگردم اینجا و آنجا
دور و بر آن گلهای زیبا
چند وقت پیش حدود یک ماه پیش تا حالا نازنین زهرا خانم ما همه اش این شعر و میخونه که به نظرم از برنامه های تلوزیون یاد گرفته ویه قسمتی داره که ما سر ازش در نیاوردیم که بالاخره چیه دخترم همه اش با خودش تکرار میکنه :
بچه ها سلام همه تون خوبید ...................... بله
دماغا چاقه ................................................بله
لبا خندونه ................................................بله
همه سالمین ...........................................بله
خوشای زبان !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! بله
آخرش هم ما نفهمیدیم این خوشای زبان چیه